۴۰۱ نامه

۴۰۰ تا نامه تا حالا برات نوشتم.

اینم نامه ۴۰۱ هست.

امروز موهام رو بعد سالهای زیادی پسرونه زدم.

شاید ده سال بیشتر هست که موهام همیشه بلند بوده.

خسته م و خوابم میاد 

اما باید باهات حرف بزنم.

دبیرستان که می رفتم. مکالمه دو تا دختر رو شنیدم. با هم عهد بستند تا زمان ازدواج شون موهاشون رو کوتاه نکنند.

نمی دونم چی شد که دلم خواست منم عضو نامریی این عهد و پیمان باشم.

سالها گذشت و من بارها موهام رو کوتاه کردم.

تا اینکه با خودم گفتم ، الان وقتش هست منم وارد این پیمان بشم و تا زمان ازدواجم موهام کوتاه نکنم.

موهام بلند بلند شد. شاید هرزگاهی  یه چند سانتی متری موهام میزدم. اما همیشه بلند بود.

تا رسیدن به امروز ۲۲ دی ۱۳۹۹ 

و موهام کوتاه کردم.

من زیر عهدم زدم. 

فقط انتظار فرسوده م کرده بود.

الان شادترم. موهای کوتاه بهم میاد. زیبای خاصی بهم داده.

فکر کنم با موهای کوتاه راحت تر میشه منتظر موند. حداقل سبکترم.