سلام و شرمنده ام

شرمنده ام باور کنید

نه اتفاقی در زندگیم افتاده و نه هیچ تغییری. :)

باید زودتر می اومدم و نظرات دوستای خوبم تایید می کردم. شما برام تنها یه دوست مجازی نبودین. 

فقط خیلی خیلی خیلی ساکت شدم اینقدر که حتی سکوت به نوشته هام هم سرایت کرده.

نوشته های من برای موفرفری قشنگترین لحظاتی رو بهم هدیه می کرد که بهم این حس رو می داد به عنوان یه انسان قلبم زنده است. 

:) وقتی قرار شد در موردش فکر نکنم و ننویسم روزهام به سرعت شب می شد و گذر زمان را دیگه حس نمی کردم.

بدون دوست داشتن موفرفری,  من و احساساتم دچار سرگشتگی شدیم.

امروز رفتم در نت و اشعاری که سید علی صالحی برای ریرا سروده بود رو سرچ زدم و پیدا کردم و خوندم :)

قلبم به درد اومد :)) هنوز احساساتم رو داشتم 

دلم می خواست باز هم برای موفرفری بنویسم.

بهش بگم هنوزم عاشقانه دوسش دارم حتی اگر بهش هیچوقت نرسم دوسش داشتنش از من یه انسان با یه قلب پر از طپش می سازه که دیگه روزهاش بی اینکه نفهمه شب نمیشه. 

پ.ن: شرمنده حتما فردا تمام نظرات تایید می کنم .

متاسفم واقعا :((

اینکه دنیام پر از سکوت شده دلیل موجهی نمی تونه باشه. ://

پ.ن: دوستی پرسیده بود در سایت تبیان ثیت نام کردی?

خیر در سایت تبیان ثبت نام نکردم.

در سایت شیدایی ثبت نام کردم.

لطفا مقالاتی که در مورد سایتای همسریابی در اینترنت هست رو بخونید و با چشم باز عمل کنید.