عشق خیالی

همیشه خدا خیال پرداز بودم.

خیال پردازی در خانواده ما ارثی بود و من وارث خیالاتی بودم که از مادرم بهم ارث رسیده.

مادرم در دهه شصت زندگیش هنوز خواب موجودات فضایی رو می بینه. فکر کنم مادرم از دانشمندهای ناسا بیشتر با موجوداتی از سیارات دیگه در ارتباط بوده.

و من در دهه سی زندگی ام به اندازه تمام ادمای دنیا در خیالاتم عاشق شدم.

ناگفته پیداست که نه مادرم هیچوقت با یک فضایی ملاقات داشت و نه من هیچوقت عاشق یه مرد واقعی شدم.