یادم باشد پای پنجره تنهای کسی شعر نگویم

یادمه دوستای شاعرم که شعر می گفتند. منم می رفتم توی پست های که شعر نوشتن. احساسم رو در ارتباط با اون شعر به صورت شعر می نوشتم

البته شعر بلد نبودم

خودم اما به اون حس نوشته ها شعر می گفتم :)))

یکبار که حس نوشته هام رو رنگ شعر دادم و مکتوبش کردم پای نوشته یک دوست شاعر

ازم خواست قسمت هایش رو پاک کنم

اونجا بود که گفتم 

یادم باشد که پای پنجره تنهای کسی شعر نگویم 

:))