صدام کنید لیلا
صدام کنید لیلا

صدام کنید لیلا

سلام زندگی :))

من ادم مهمی نیستم. 

حتی داشتن چیزهای کوچیک هم باعث رضایتمه.

از خرید یه سنگ پا برای خودم. 

از خرید یه مداد تراش

از فکر کردن

فکر کنم من ادم لذتهای کوچیکم. :))


بچه که بودم  یه زمین بایر نزدیک خونه مون بود واقع در بین دو ساختمان . یه زمین حدود دویست متری

اون زمین خشک بود و بی اب و علف

من در این زمین بایر, چهار تا دونه علف سبز پیدا کرده بودم که از منبع اب همسایه بغل دستی که روی پشت بوم اش گذاشته بود و نشتی میداد سیراب میشدن.

اندازه یک بشقاب شاید اندازه این سبزی بود.

مدتها می نشستم و فکر می کردم چقدر این سبزی منحصر به فرد هست و فقط مختص منه و من از اون لذت می برم و کسی از وجودش خبر نداره.

:))) 

چرا من هیچ وقت بزرگ نشدم?

چون دنبال مهم بودن نبودم. نه اینکه بی استعداد باشم.

دنبال درس خوندن توی یه رشته خوب و دانشگاه خوب نبودم.

لذت زندگی من تعریف شده بود توی سبزی که اندازه یه بشقاب بود.


الان فکر می کنم باید از زندگی بیشتر بخوام.

بخوام سبزی جنگل های حتی امازون هم ببینم.

از داشتن یه ماشینم لذت ببرم.

به لذتهای بزرگتر فکر کنم و براش تلاش کنم.

سعی کنم به خودم بها بدم و مهم نبودن رو کنار بزارم.

یه روزی برسه بگم 

سلام زندگی

من ادم مهم و موثری هستم در زندگی خودم و اطرافیام


سلام زندگی :)))

نظرات 2 + ارسال نظر
امین یکشنبه 14 تیر 1394 ساعت 18:26

بسیار عالی :))
- آره داشتم می‌گفتم، اون خیال‌پردازی «رویای مشترک» فوق‌العاده بود.
- و اون علف‌های منحصربفرد. راستش اگه بتونی دل به بزرگ و مؤثر بودن نبندی بهتره. البته احتمالا کامل مطلب رو نگرفتم :))

ارزوی داشتن ماشین و خونه و زندگی و همسر و بچه. اینا رو باید بخوام.
:)))
مثلا امسال تازه متوجه شدم خرید یه ماشین می تونه یکی از خواسته هام باشه.
ممنون شما لطف دارین

امین یکشنبه 14 تیر 1394 ساعت 18:19

الان میشه نظر گذاشت؟

فکر کنم میشه ;)

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد